Son dönemde tarım ve hayvancılık sektöründe yaşanan iş gücü sıkıntısı, çiftçilerin ve hayvan üreticilerinin başını ağrıtıyor. Özellikle çoban bulmakta zorlanan çiftçiler, 60 bin TL'ye kadar maaş önerdikleri halde uygun aday bulmakta güçlük çekiyor. Bu durum, Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde çeşitli çözümler geliştirilmesine yol açtı. Sonunda yerel çiftçiler, çoban ihtiyacını karşılamak için kendi aralarında bir sıra sistemi oluşturma kararı aldı. Bu yenilikçi yaklaşım, sadece hayvancılık sektörünü değil, aynı zamanda yerel ekonomiyi de harekete geçirecek bir adım olarak dikkat çekiyor.
Aylardır çoban bulmakta zorlanan çiftçiler, yüksek maaş tekliflerine rağmen işe alım sürecinde yaşadıkları zorluklar karşısında çaresiz kaldı. Çobanın ciddi bir meslek olduğu, aynı zamanda fiziksel dayanıklılık ve deneyim gerektirdiği biliniyordu. Ancak artan karantina dönemleri ve pandemi sonrası işgücü göçü, bu alanda yeterli eleman kalmaması sonucunu doğurdu. Hayvanların bakımı ve sürü yönetimi için kritik bir role sahip olan çobanlar, günümüzde çiftçilerin en büyük sorunlarından biri haline geldi. Çiftçiler, hayvanların sağlıklı bir şekilde yetiştirilebilmesi için bu kritik istihdam sorununu çözmek amacıyla çeşitli yöntemlere başvurmak zorunda kaldı.
Çiftçiler, yüksek maaşlar vermelerine rağmen gelen başvuruların yetersiz kalması üzerine bir araya gelip, kendi çözümlerini geliştirmeye karar verdiler. Bu noktada geliştirilen "sıra sistemi", çiftçilerin iş gücü ihtiyaçlarını karşılamak için birbirlerine nasıl destek olabileceklerini belirliyor. Çiftçiler, bölgedeki diğer çiftçilerle iletişim kurarak, olası çobanları kendi içlerinde paylaşıyorlar. Böylece, bir çiftçi çoban bulamadığında, diğerleriyle haberleşerek kendi sürülerinin ihtiyaçlarını karşılamak için sırayla çalışabiliyorlar. Bu sistem, yerel dayanışmayı artırmakla kalmıyor, aynı zamanda iş gücü verimliliğini de yükseltiyor.
Bu yaklaşım, yalnızca sorunları çözmekle kalmayıp, çiftçiler arasında güçlü bir işbirliği ağı oluşturarak bölgesel dayanışmayı da pekiştiriyor. Birçok çiftçi, bu sistemin sayesinde hem hayvanlarına gereken bakımı sağlayabiliyor hem de maddi açıdan zorluk yaşamadan işlerini sürdürebiliyor. Çiftçiler, uygulamanın oldukça başarılı olduğunu ve ihtiyaç olan çoban güçlüğünü aşmanın mümkün olduğunu belirtirken, bu durumun diğer bölgelerdeki çiftçilere de örnek teşkil edebileceğini ifade ediyor.
Sonuç olarak, Türkiye'deki hayvancılık sektöründeki bu yenilikçi yaklaşımın önemli bir dönüm noktası olduğu görülüyor. Çoban bulma zorluğunu aşmak için geliştirilen bu sıra sistemi, çiftçiler arasındaki dayanışmayı güçlendirirken sektördeki istihdam sorununu da kısmen çözmeyi hedefliyor. Dolayısıyla, diğer bölgelerde de benzeri uygulamaların hayata geçirilmesi, hem tarımsal üretimin artmasına hem de yerel ekonominin canlanmasına katkıda bulunabilir.
Çiftçiler, bu çözümün getirdiği yeni işbirliği potansiyelinden oldukça ümitli. Yerel kaynaklarını doğru bir şekilde kullanarak, kendi aralarında oluşturdukları bu destek sisteminin diğer tarım sektörlerinde de uygulamaya konulmasını istiyorlar. Yüksek maaşlarla işe alım yapmak yerine, birbirlerine sırt sırta vererek çoban ihtiyaçlarını karşılamaları, zorlu ama etkili bir çözüm olarak öne çıkıyor.
